Vrijdag. Harmelen

Ik kwam gisteravond middernacht thuis. Andrea en Arjen kwamen me ophalen van Schiphol. Andrea en ik hebben lekker nog een hele poos zitten kletsen. Toen ik eindelijk om half twee naar bed wilde gaan lag er op iedere traptrede een hartje en ook in de slaapkamer. Die was ook nog versierd met vlaggetjes en naast mijn bed stond een fles champagne (alcohol vrij) met 2 glazen. Wat een "welkom thuis".

Naast mijn bed staat nu mijn Compostela. Het bewijs dat ik de Pelgrim's Route gelopen heb. Zie ook een kopietje van de vertaling eronder. Om te bewijzen aan de secretaris van het Kapittel dat je de route echt gelopen hebt, krijg je in iedere albergue een stempel in je pelgrim's paspoort. Zie foto hieronder.

Paspoort stempels van de albergues

Mijn Compostela

Laatste dag. Zwerven door Santiago.

Vanmorgen vroeg opgestaan ( 7.45 uur). Want we willen proberen te ontbijten in de Parador, het duurste hotel in Santiago, tegenover de kathedraal. Ze hebben daar voor de arme pelgrims 10 plaatsen om te ontbijten, lunchen en te dineren. Het is gelukt, we waren de eersten. Als je een copy van je compostela kan laten zien kost het niets. Uiteraard proberen we de lunch en het diner ook te bemachtigen.

Na het ontbijt zwierven we wat door de stad. Genoeg landschappen en gebouwen gezien? Dan komen hier wat foto's van gewone mensen. Op de markt.

De 38ste dag. SANTIAGO de COMPOSTELA

Volgens mij hebben ze bij het uitzetten van de laatste route geen berg overgeslagen. Het was maar 16 km. maar ik was bekaf.
DANKBAAR, TROTS, BLIJ enz. dat ik dit heb kunnen volbrengen.

Eindpunt eindelijk in zicht	Nog even...
De klokken luiden al	We zijn er eindelijk
Pelgrim's steen	De Heilige Deur

We waren nog op tijd voor de 12 uur mis. Erg mooi. Het wierookvat zwierde de hele kerk door.

Enorme gewelven	Prachtige ramen
Wierookvat klaar voor de ronde	Deur poort

We gaan ons nu inschrijven in het semenarie waar we 2 nachten kunnen slapen voor 20 euro. Dan rusten en de stad bekijken.
En tot slot:

Theo, Eric en Edeltraud. Mijn loopmaatjes vanaf het begin.

Ook alle mensen die me geschreven hebben via het gastenboek bedankt, erg leuk.

de 35ste - 37ste dag. van Ourense tot Outera

Van Ourense naar Cea, ruim 20 km. begon slecht. Eerst 1 uur door het industriegebied en dan 1,5 uur steil naar boven over een asfaltweg naar Castro de Beiro. Daar stond de steen met het opschrift Santiago 99 km. Kort daarna lekker in het hooiland liggen luieren. In Linares gegeten en dan over een middeleeuws bruggetje bij Ponte Madras naar Cea.

Nog 99 km

Middeleeuws bruggetje

Van Cea naar Castro Doron. We kunnen een makkelijke en een moeilijke route nemen , maar de laatste is 10 km. langer. We nemen natuurlijk de lange. We doen dit om het klooster Monastario de Santa Maria Oseria te bezoeken. We worden in het klooster door een mevrouw rondgeleid.

Monastario	Romaanse Madonna
Veel te platte bogen	Prachtig altaar

Prachtig. Gedeeltelijk Romaans met afleidingen naar Gotisch. De bogen zien er zo plat uit dat het volgens mij nooit blijft hangen. Omdat we ons netjes gedragen mogen we ook met de monniken naar het 1 uur gebed. Ze zingen en bidden Psalm 127 en 128. Maar heel anders dan bij ons. Allemaal 2 regels per vers. Daarna lopen we na een paar machtige klauters naar Castro Doron.

naar Castro Doron	Een pelgrim met ook zere voeten
Gratis fruit voor pelgrims	Albergue in Castro Dozon

De volgende dag maken we de route af en wandelen we naar Laxe een plaatsje met 70 inwoners. In de refugio is alles aanwezig. Een prachtige keuken , maar geen winkel in de buurt. In het industrie gebied van Lalin is een restaurant waar we wat kunnen eten. Later hebben we in een boomgaard lekker in de schaduw wat liggen luieren.
Laxe -Outera (a vedra) Een heel eind, ruim 35 km.. Na 2,5 uur komen we in Silleda, er is markt. Eric heeft zin in PULPO en dat kan daar. Pulpo zijn stukjes gebakken inktvis. Een vrouw doet een hele inktvis in een ketel gloeiend water en als hij gaar is knipt ze van de tentakels kleine stukjes af die ze bakt. Mij niet gezien.

Inktvis

Dolly Parton

In Ponte Ulla doen we boodschappen want in de Alberge is niets te koop. Dat hebben we geweten. Mijn rugzak die normaal 12 kg. weegt krijgt er 3 kg. bij. Dan moeten we 250 m. omhoog klauteren. Maar als we boven zijn is het leed gauw weer vergeten. Want na de soep eten we RIJST met BOTER en SUIKER.

De 34 ste dag. Ourense

Over de route is niet veel te vertellen, bijna de hele dag over de weg. De uitzichten zijn wel mooi. Omdat we bijna de hele dag zakken zijn we al om 2 uur in Ourense.

Ourense kathedraal	< Plaza Major
Alberge buiten	Alberge slaapzaal

Na het douchen en wassen gaan we een stadswandeling maken en de kathedraal bekijken. Vanavond gaan we daar naar de mis. Er is weer een keuken.
Alle schrijvers in het gastenboek bedankt. Erg leuk om om contact te hebben.

De 33ste dag. Xunqueira de Ambia

Na de klim van gisteren heb ik mijn rugzak afgedaan en met mijn bezwete rug in de koude wind gezeten. Vandaag snip verkouden dus. De route van vandaag is het restje van gisteren en nog geen 15 km. Komt mij goed uit.

Kloosterkerk

Alberge

Xunqueira de Ambia is een oud stadje met een beroemde kloosterkerk, de Collegiate de Santa Maria la Real. Er is een alberge met een keuken en we koken weer zelf. Na het eten ga ik naar bed en hoop morgen weer fit te zijn.

de 32ste dag. Vilar de Bario

We vertrokken laat voor ons doen nl. 8.30 uur. Al gauw komen we door een paar dorpjes die tussen de groentetuinen in het dal liggen. nl Soutelo en Tamicelas. Ze hebben beide ongeveer 50 inwoners. Daarna komt het.
We moeten klimmen van 480 m. naar 960 m. over kleine rotspaadjes, maar de omgeving is schitterend. Mooie paarse heidevelden met allerlei gekleurde wilde bloemen er tussen. Na ca. 3 uur wandelen bereiken we het hoogste punt. In Albergueria is een bar. Aan de muren hangen honderden schelpen met de namen van pelgrims die er opgestoken hebben. We hebben onze namen ook in een schelp geschreven en opgehangen. Naar Vilar de Bario is het nog 1,5 uur wandelen. Maar door alle braamstruiken is het wel 2 uur geworden. Er is een keuken DUS...

31ste dag. Laza

Het regende dat het goot toen we wakker werden. De regenkleding werd klaar gelegd, maar toen we vertrokken werd het droog en dat bleef de hele dag zo. JACOBUS zorgt voor ons. Een prachtige maar lange tocht; ca. 36 km.

Wegwijzer zegt regen

St Jacobus

We hebben de hele dag op ongeveer 1000 m. hoog gelopen met prachtige uitzichten. In de diepte lag de Embalsa de Portas, een erg groot stuwmeer. Na ongeveer 5 uur lopen kwamen we in Campobercerros. Een klein vervallen dorpje maar met een bar, daar hebben we onze lunch gebruikt. Dan zakten we van ca. 900 m. naar Laza op ong. 480 m.Dat was 3.5 uur lekker naar beneden. In Laza konden we zelf weer koken. Soep met pannenkoeken . HEERLIJK:

De 28e, 29e en 30ste dag

Het is de 28e dag en we gaan naar Requejo.
Vanmorgen vertrokken we en we hebben door veel kleine dorpjes gewandeld. Het één is nog meer vervallen dan het andere. In Remesal stond bijna geen huis meer overeind (zie foto links).

Otero de Sanabria is een grotere plaats met een burcht bovenop een berg (zie foto links). We hebben daar koffie gedronken en heerlijk uitgerust. Naar Requejo is het dan nog ca 3 uur wandelen. Naast de Rio Castro hebben we onze lunch gebruikt. Bij ons eindpunt stonden Alex en Casper ons al optewachten om ons de refugio te wijzen. Helaas er is geen keuken.

De 29e dag. 20 september. Naar Lubian.
Weer een prachtige dag. Eerst nog 3 uur over lange bergpaadjes, waar het hoogste punt van de tour ligt: n.l. 1355 meter. Tevens ligt er ook het plaatsje Terraso, waar we café au leche gedronken hebben. Daarna een klein stukje over de weg en dan over een smal paadje naar beneden naar 1024 meter. Daar wachtte ons een prachtige herberg met alles erop en eraan voor maar 3 euro per nacht en we kunnen weer zelf koken.

Een hele klim	Zo langzaam gingen we
Meer dan 1000 meter hoog	Herberg in Lubian

De 30e dag. A Gudina.
Lubian ligt op 1024 meter boven NAP. We zakken eerst naar zo'n 900 meter, maar nu komt er de kneep. Daarna moesten we weer klimmen naar 1262 meter. Erg steil en veel losse stenen. Na 3 uur kwamen we in een heel klein dorpje. Maar er was geen bar. Maar bovenaan het dorp aan de N525 lag een restaurant en daar hebben we koffie gedronken. De rest van de weg was een beetje op en neer. Over een uitgestrekte bergrug met veel grote stenen en lage struiken. We kwamen om ongeveer 3 uur op onze bestemming aan. A Gudina. Om 6 uur goot het er van de regen, maar we hopen dat het morgen weer droog is.