Vrijdag. Harmelen

Ik kwam gisteravond middernacht thuis. Andrea en Arjen kwamen me ophalen van Schiphol. Andrea en ik hebben lekker nog een hele poos zitten kletsen. Toen ik eindelijk om half twee naar bed wilde gaan lag er op iedere traptrede een hartje en ook in de slaapkamer. Die was ook nog versierd met vlaggetjes en naast mijn bed stond een fles champagne (alcohol vrij) met 2 glazen. Wat een "welkom thuis".

Naast mijn bed staat nu mijn Compostela. Het bewijs dat ik de Pelgrim's Route gelopen heb. Zie ook een kopietje van de vertaling eronder. Om te bewijzen aan de secretaris van het Kapittel dat je de route echt gelopen hebt, krijg je in iedere albergue een stempel in je pelgrim's paspoort. Zie foto hieronder.

Paspoort stempels van de albergues

Mijn Compostela

Laatste dag. Zwerven door Santiago.

Vanmorgen vroeg opgestaan ( 7.45 uur). Want we willen proberen te ontbijten in de Parador, het duurste hotel in Santiago, tegenover de kathedraal. Ze hebben daar voor de arme pelgrims 10 plaatsen om te ontbijten, lunchen en te dineren. Het is gelukt, we waren de eersten. Als je een copy van je compostela kan laten zien kost het niets. Uiteraard proberen we de lunch en het diner ook te bemachtigen.

Na het ontbijt zwierven we wat door de stad. Genoeg landschappen en gebouwen gezien? Dan komen hier wat foto's van gewone mensen. Op de markt.

De 38ste dag. SANTIAGO de COMPOSTELA

Volgens mij hebben ze bij het uitzetten van de laatste route geen berg overgeslagen. Het was maar 16 km. maar ik was bekaf.
DANKBAAR, TROTS, BLIJ enz. dat ik dit heb kunnen volbrengen.

Eindpunt eindelijk in zicht	Nog even...
De klokken luiden al	We zijn er eindelijk
Pelgrim's steen	De Heilige Deur

We waren nog op tijd voor de 12 uur mis. Erg mooi. Het wierookvat zwierde de hele kerk door.

Enorme gewelven	Prachtige ramen
Wierookvat klaar voor de ronde	Deur poort

We gaan ons nu inschrijven in het semenarie waar we 2 nachten kunnen slapen voor 20 euro. Dan rusten en de stad bekijken.
En tot slot:

Theo, Eric en Edeltraud. Mijn loopmaatjes vanaf het begin.

Ook alle mensen die me geschreven hebben via het gastenboek bedankt, erg leuk.

de 35ste - 37ste dag. van Ourense tot Outera

Van Ourense naar Cea, ruim 20 km. begon slecht. Eerst 1 uur door het industriegebied en dan 1,5 uur steil naar boven over een asfaltweg naar Castro de Beiro. Daar stond de steen met het opschrift Santiago 99 km. Kort daarna lekker in het hooiland liggen luieren. In Linares gegeten en dan over een middeleeuws bruggetje bij Ponte Madras naar Cea.

Nog 99 km

Middeleeuws bruggetje

Van Cea naar Castro Doron. We kunnen een makkelijke en een moeilijke route nemen , maar de laatste is 10 km. langer. We nemen natuurlijk de lange. We doen dit om het klooster Monastario de Santa Maria Oseria te bezoeken. We worden in het klooster door een mevrouw rondgeleid.

Monastario	Romaanse Madonna
Veel te platte bogen	Prachtig altaar

Prachtig. Gedeeltelijk Romaans met afleidingen naar Gotisch. De bogen zien er zo plat uit dat het volgens mij nooit blijft hangen. Omdat we ons netjes gedragen mogen we ook met de monniken naar het 1 uur gebed. Ze zingen en bidden Psalm 127 en 128. Maar heel anders dan bij ons. Allemaal 2 regels per vers. Daarna lopen we na een paar machtige klauters naar Castro Doron.

naar Castro Doron	Een pelgrim met ook zere voeten
Gratis fruit voor pelgrims	Albergue in Castro Dozon

De volgende dag maken we de route af en wandelen we naar Laxe een plaatsje met 70 inwoners. In de refugio is alles aanwezig. Een prachtige keuken , maar geen winkel in de buurt. In het industrie gebied van Lalin is een restaurant waar we wat kunnen eten. Later hebben we in een boomgaard lekker in de schaduw wat liggen luieren.
Laxe -Outera (a vedra) Een heel eind, ruim 35 km.. Na 2,5 uur komen we in Silleda, er is markt. Eric heeft zin in PULPO en dat kan daar. Pulpo zijn stukjes gebakken inktvis. Een vrouw doet een hele inktvis in een ketel gloeiend water en als hij gaar is knipt ze van de tentakels kleine stukjes af die ze bakt. Mij niet gezien.

Inktvis

Dolly Parton

In Ponte Ulla doen we boodschappen want in de Alberge is niets te koop. Dat hebben we geweten. Mijn rugzak die normaal 12 kg. weegt krijgt er 3 kg. bij. Dan moeten we 250 m. omhoog klauteren. Maar als we boven zijn is het leed gauw weer vergeten. Want na de soep eten we RIJST met BOTER en SUIKER.